Onze laatste dag in een van de mooiste plekjes aan de bloemen riviera; de baai van de dode dichters. ooit zijn hier Byron en nog enkele andere bekende dichters om het leven gekomen. Vaak door eigen hand. Beetje vreemd, want het is hier zo mooi, dat je spontaan geneest van de meest zware depressie. Ons einddoel is Tellaro een dorpje net als in de Cinque Terre, maar dan helemaal niet touristisch. In het dorpje vindt je bijna geen hotels of restaurants, dus zijn we bij het buurstadje Lerici baland, in een prachtig hotel. De kamers niet echt bijzonder, maar de ligging des te meer! Het ligt in een kleine baai, net om de hoek van Tellaro.
In de baai ligt een prive-strand, wat alleen toegankelijk is voor enkele bewoners en hotelgasten. Boven het strandje, wat met leuke trapjes en bruggetjes toegankelijk is gemaakt, heeft het hotel ook een piepklein restaurantje waar je overheerlijk kunt lunchen. Wat we dan ook maar gedaan hebben...
Na de middag op het strand en in het water gezeten te hebben met een flesje wijn, zijn we s'middags goed uitgerust naar Tellaro gelopen. Het dorpje licht helemaal op een rotspunt en is alleen maar via enkele wandelpaden te bereiken. Veel tijd om te verkennen hadden we echter niet, op het strand was het te relaxed geweest.
Na een kort bezoek was het tijd voor onze laatste italiaanse pizza uit de houtoven...
Morgen heel vroeg moeten we alweer naar Pisa Airport voor de terugvlucht ;-(
Wat een heerlijke vakantie!
Na de middag op het strand en in het water gezeten te hebben met een flesje wijn, zijn we s'middags goed uitgerust naar Tellaro gelopen. Het dorpje licht helemaal op een rotspunt en is alleen maar via enkele wandelpaden te bereiken. Veel tijd om te verkennen hadden we echter niet, op het strand was het te relaxed geweest.
Na een kort bezoek was het tijd voor onze laatste italiaanse pizza uit de houtoven...
Morgen heel vroeg moeten we alweer naar Pisa Airport voor de terugvlucht ;-(
Wat een heerlijke vakantie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten