Vanmorgen Pisa verkent. Natuurlijk moest die scheve toren ook even bekeken worden. En vooral de busladingen Japanners die rond die toren allerlei capriolen uithalen voor op de foto. Daarna weer terug de oude stad in, weg van de toeristen. Blijft opvallend hoe weinig toeristen de stad zelf bezoeken. Terwijl het er stikt van de leuke kroegjes en restaurants.
Best moeilijk om van die toren originele foto's te maken overigens...
Na een lekker ontbijt en tig pogingen om een platenzaak de bezoeken (eigenaar had zich verslapen, dus de winkel bleef dicht) zijn we in de auto gestapt en richting San Gimignano gereden. Geen autostrada, maar alleen b-weggetjes. Ons gehuurd VW-polootje reed erg lekker door de Toscaanse heuvels. Ongeveer anderhalf uur later zagen we de typische torens van San Gimignano aan de horizon opdoemen. Voelde toch een beetje thuis na ons zeer geslaagde verblijf vorig jaar. Alleen hingen er behoorlijke donkere onweerswolken boven de torens. En toen we eindelijk de koffers in onze B&B hadden afgeleverd stortte het water met bakken uit de hemel. Het leek Limburg wel!
Zeiknat geregend heeft Arny de auto op de parkeerplaats net buiten het dorp gezet (hoe verder je loopt hoe goedkoper het wordt). En toen we eindelijk terug op een terrasje aan de wijn (Vernaccia) zaten klaarde het op....
Maar het was wel meteen stikbenauwd. Desondanks aan onze geplande wandeling rondom de stadsmuren begonnen. Natuurlijk met de nodige tussenstops voor een glaasje wijn en een appetijtelijk hapje. Want daarom wilden we graag terug naar San Gimignano, de vino en de dino...
Behoorlijk beschonken zijn we weer terug op de kamer beland. Een smakelijk konijntje in de buik die zwom in de overheerlijke wijntjes (volgens Arny was het een kip, want het smaakte niet naar konijn)... Maar de foto's moesten ook nog en toen ging het fout. Laptop crash...
Gelukkig bleek vanmorgen alles weer opgelost en ook het zonnetje schijnt weer!
Best moeilijk om van die toren originele foto's te maken overigens...
Na een lekker ontbijt en tig pogingen om een platenzaak de bezoeken (eigenaar had zich verslapen, dus de winkel bleef dicht) zijn we in de auto gestapt en richting San Gimignano gereden. Geen autostrada, maar alleen b-weggetjes. Ons gehuurd VW-polootje reed erg lekker door de Toscaanse heuvels. Ongeveer anderhalf uur later zagen we de typische torens van San Gimignano aan de horizon opdoemen. Voelde toch een beetje thuis na ons zeer geslaagde verblijf vorig jaar. Alleen hingen er behoorlijke donkere onweerswolken boven de torens. En toen we eindelijk de koffers in onze B&B hadden afgeleverd stortte het water met bakken uit de hemel. Het leek Limburg wel!
Zeiknat geregend heeft Arny de auto op de parkeerplaats net buiten het dorp gezet (hoe verder je loopt hoe goedkoper het wordt). En toen we eindelijk terug op een terrasje aan de wijn (Vernaccia) zaten klaarde het op....
Maar het was wel meteen stikbenauwd. Desondanks aan onze geplande wandeling rondom de stadsmuren begonnen. Natuurlijk met de nodige tussenstops voor een glaasje wijn en een appetijtelijk hapje. Want daarom wilden we graag terug naar San Gimignano, de vino en de dino...
Behoorlijk beschonken zijn we weer terug op de kamer beland. Een smakelijk konijntje in de buik die zwom in de overheerlijke wijntjes (volgens Arny was het een kip, want het smaakte niet naar konijn)... Maar de foto's moesten ook nog en toen ging het fout. Laptop crash...
Gelukkig bleek vanmorgen alles weer opgelost en ook het zonnetje schijnt weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten