dinsdag 14 juni 2016

Dag 8 - Via de Abbazia di San Galgano naar Siena

Vanmorgen eindelijk maar eens vroeg op gestaan. De parkeerautomaat moest namelijk weer eens bijgevuld worden. Da's wel het nadeel van het verblijf in kleine dorpjes als deze. Binnen de stadsmuren is maar beperkt autoverkeer toegestaan en je moet buiten het dorp op een betaalde parkeerplaats parkeren. Kost ook nog eens net veel als thuis! 
Maarja, om dit met de fiets te doen, zo gek zijn we ook nog niet!

Vandaag gaat de rit naar Siena, de grootste stad in het midden van de Toscane. Met een klein omweggetje, naar de Abbazia di San Galvano. Dit is een verlaten abdij met kathedraal uit 1220. Ideale fotolocatie voor Arny!





En we waren er net op tijd, je schijnt de abdij te kunnen huren voor exclusieve bruiloften en die waren ze net aan het voorbereiden. Haastklusje, maar toch indrukwekkend. Vlak voor de eerste bruilofsgasten arriveerden was Arny klaar. Nog even naar de mooie designer jurken gekeken en toen op weg naar Siena.





Ook daar was onze eerste stop een klooster, Chiostre del Carmine, ons hotel voor de komende dagen. De rest van de dag zijn we door de talrijke steegjes, over ontelbare pleinen geslenterd. Geen onverdeeld genoegen door de duizende Aziatische toeristen die het zelfde idee hebben. Om de drie meter moest je een selfiestick ontwijken. Schijnbaar moet je die de hele dag in je had hebben en daarmee je medetoeristen proberen te onthoofden. Spannend!

Een bijna gescheurd netvlies en kapotte bril later zijn we op zoek gegaan naar een leuke bar met terras, voor een ijskoud biertje... oeps... daar doen we in Siena niet aan. Veel terrasjes, maar bijna nergens drinkbaar bier. Na lang zoeken toch nog wat gevonden en natuurlijk betaal je dan de hoofdprijs voor een Duits biertje.

Blijft verbazendwekkend dat je hier voor een fles wijn minder betaald dan voor een pilsje...




De Campo, het grootste en beroemste plein hebben we vanwege de drukte vermeden tot in de avond. Toen de meeste touringcars vertrokken waren. Daar kun je bijna de klok op gelijk zetten, om 19.00 zie je al onze Aziatische gasten hun I-pads, I-phones, camera's en andere electronische gadgets inpakken en ineens zijn ze verdwenen ;-) Vanaf dat moment komen ook alle Sienanezen te voorschijn en lijkt het een compleet andere stad Terrasjes gezellig druk, overal op straat staan mensen te genieten van een glas wijn. Waarschijnlijk had dat ook wat te maken met de voetbalwedstrijd Belgie-Italie die later op de avond gespeeld werd. (Tip: klik op de foto voor een grotere versie)




Natuurlijk stond er ook nog een platenzaak (veel exclusieve jazzalbums) en een boekenzaak (dure Engelstalige literatuur) op ons lijstje.
Daarna was het tijd voor een pizza en die lag gelukkig op de ideale plek om een mooie foto te maken van Siena bij zonsondergang...
Heerlijke pizza's overigens, Arny had wel een heel bijzondere, eentje met gorgonzola, pikante salami en rauwe rode kool! Superlekker!



En hierbij de beloofde zonsondergang foto, genomen vanaf het terras van onze pizzeria. Il Pomodorino, voor degene die het graag wil weten. Volgens locals de beste pizzeria in de stad. En dat was ook wel duidelijk, want het hele terras zal tjockvol. Hebben best lang moeten wachten tot een tafeltje vrij kwam. 



zondag 12 juni 2016

Dag 7 - Val d'Orcia & Pienza

Na een redelijk korte nacht (de Romeo & Julia voorstelling onder ons hotelraam duurde tot half 2), zijn we wakker geworden in een mistig Civita Bagno Regio. Normaal gebeurd dit alleen in de winter, maar nu dus ook in hartje zomer. De wereld zag er ineens anders uit, en vooral fotogenieker! Wanneer krijg je de kans om een winterfoto in juni te maken?



Nadat we de vallei uit reden was de mist gelukkig verdwenen, maar donkere wolken aan de horizon voorspelden niet veel goeds. De regen van afgelopen nacht had echter ook gezorgt voor een explosie aan klaprozen op sommige weilanden. 



Dit zou de rit worden door de mooiste streek in de Toscane, de Val d'Orcia. Het bleef gelukkig grotendeels droog en de wolken gaven wel een mooie achtergrond. Alleen moesten we soms even wachten voor een zonnestraaltje om een mooi fotoresultaat te krijgen...



Arny had op internet wat mooie fotolocaties gevonden en onze VW-polo bleek een waar rally-monster op de onverharde wegen. 'Een vakantie is niet compleet zonder een flinke rit rally cross', tja in de USA misschien en dan met een vette jeep. Maar gelukkig heeft onze VW-polo het goed ondergaan. 
Alleen was de wegwijzering naar een fotogeniek kapelletje niet echt duidelijk. Op diverse kaarten was het op verschillende plekken gesitueerd (?!) en ook onze reisgidsen waren niet eenduidig. 

We hadden de hoop al opgegeven toen we ineens vanaf een reguliere verharde weg glimp van het kapelletje kregen. Hmmm... iets klopt er hier niet! Waarom hadden we net anderhalf uur uur gezocht naar dat kreng en ineens bleek het bijna naast een autostrada te liggen?! Maar je kwam er niet echt dicht bij, geen wandelpad in de buurt. 


5 Minuten later eindelijk een bord langs de weg die een onverhard pad naar het gezochte kerkje aanwees. Na nog eens een uur over onverharde wegen en foute bewegwijzering kwamen we bij een afgesloten poort. 'Strada privata' ofzoiets. Al de moeite voor niks...

We hadden wel enkele mooie plekjes van de Val d'Orcia gezien, die je normaal niet via de reguliere wegen te zien krijgt. Dus dat was mooi meegenomen. En waren weer even lekker ofroad gaan crossen!

Op naar Pienza, onze overnachtingsplek voor vandaag. Helaas niet zo afgelegen als Pitigliano en vol met toeristen. Maar onze hotelkamer bleek een zeer ruime suite die bovendien zeer smaakvol ingericht was met antiek meubilair. De eigenaresse was bovendien zeer behulpzaam met het aanraden van enkele leuke cafe's en restaurants...




zaterdag 11 juni 2016

Dag 6 - Civita Bagnoreggio

Aangezien de rit van vandaag maar een uurtje was, zijn we vanochtend eerst maar terug gereden naar Sorano. Het zusterstadje van Pitigliano. Ietsjes kleiner en daarom nog minder toeristisch. Maar ook een echt doolhof. We zijn zelfs even verdwaald in de smalle steegjes. Helaas ging het kasteel boven het stadje niet open en kon de geplande panorama foto geen doorgang vinden.



Na een uurtje kwamen we aan in onze volgende bestemming. Waren de tufa cita's van Sorano en Pitigliano al bijzonder. Civita Bagnoreggio is de overtreffende trap. Net buiten de provinciegrens van de Toscane licht een piepklein kasteeldorpje boven op een berg in een diep dal. Bagno is niet voor niets 'badkuip' in Italiaans. Je kunt er niet met de auto naar toe rijden, er is alleen een smalle voetgangersbrug over het dal. 
Het dorpje zou eigenlijk niet zo bekend zijn bij toeristen, maar enkele TV-programma's hebben het ontdekt en helaas was een er van te zien op de Japanse TV. Joepie! Bovendien is het zaterdag, dus ook de Romanezen komen deze kant uit vanwege de talrijke restaurantjes in het dorpje. 



En tot slot was er ook nog een Shakespearfestival dit weekend. Vlak voor ons raam van onze B&B werd een 4,5 uur durende uitvoering van Romeo en Julia uitgevoerd. In het Italiaans uiteraard. Geen woord van te verstaan....




Maar wel superb gegeten! En heerlijke lokale wijn gedronken in de diverse wijnbars die het dorpje rijk is....
Hier zouden we wel kunnen wonen!





vrijdag 10 juni 2016

Dag 5 - Pitigliano

Voor vanmorgen hadden ze flink wat regen voorspeld, dus weer eens uitgeslapen. Niet de bedoeling maar ja... vakantie!

Rond 13 uur wilden we een Via de Cava gaan wandelen, maar helaas deze was niet open, waarschijnlijk vanwege de slechte weersvoorspellingen. De Via de Cava zijn oude, door de etrusken, in de tufa-rotsen uitgehakte wandelpaden. Voor de kindertjes die vroeger niet hebben opgelet bij geschiedenis. De Etrusken zaten al ruim voor de Romeinen in Italie...


Na een pittige middagsbui en een net zo smakelijk broodje een andere route geprobeerd. Deze was wel open en het was een van de mooiere volgens de man die ons halverwege een heerlijke fles wijn verkocht. Rechtstreeks uit een locale wijnkelder, waar ze alleen biologische wijn verkopen!



Veel Etruskische grafkamers gezien, prachtige natuur en natuurlijk de waanzinnige uitzichten over Pitigliano. In totaal zal het zo'n 8 km zijn geweest, onze wandeling. Maar wel zeer de moeite waard. Toen we eindelijk uit de 'canyons' kwamen, begon zelfs het zonnetje te schijnen en werd het behoorlijk warm!








donderdag 9 juni 2016

Dag 4 - Pitigliano

De dag begon wat katerig na de vele wijntjes van gisteren. Na flink uitgeslapen te hebben, zijn we rond 11 uur vanmorgen richting het zuiden gereden. Een prachtige rit van zo'n 3 uur door het zuiden van de Toscane. 




De rit eindigde in Pitigliano. Een klein middeleeuws dorpje hoog boven op een tufa rots met prachtige uitzichten om de bossen in de omliggende valleien. Omdat het zo afgelegen ligt, komen er geen grote horden toeristen. We hebben het dorpje dan ook bijna voor ons alleen. Veel leuke kleine winkeltjes van kunstenaars en nog meer supergezellige restaurantjes. 
Een genot om door de supersmalle straatjes te slenteren. In elk hoekje valt wel wat leuks te ontdekken!



Op het internet had Arny een leuk appartmentje gevonden midden in het dorp, in het voormalige joodse ghetto. Vlak naast de historische synagoge. Deze wordt dag en nacht bewaakt door 2 militairen met mitrailleurs in de aanslag. We voelen ons dan ook heel veilig met 2 van die heren voor onze voordeur ;-)




woensdag 8 juni 2016

Dag 3 - San Gimignano

Vandaag de ene na de andere onweersbui over ons heen gehad. Niet veel gedaan dus. Veel onder parasollen op terrasjes gezeten en veel Vernacia (locale witte wijn) gedronken...



Dag 2 - Pisa - San Gimignano

Vanmorgen Pisa verkent. Natuurlijk moest die scheve toren ook even bekeken worden. En vooral de busladingen Japanners die rond die toren allerlei capriolen uithalen voor op de foto. Daarna weer terug de oude stad in, weg van de toeristen. Blijft opvallend hoe weinig toeristen de stad zelf bezoeken. Terwijl het er stikt van de leuke kroegjes en restaurants. 


Best moeilijk om van die toren originele foto's te maken overigens...

Na een lekker ontbijt en tig pogingen om een platenzaak de bezoeken (eigenaar had zich verslapen, dus de winkel bleef dicht) zijn we in de auto gestapt en richting San Gimignano gereden. Geen autostrada, maar alleen b-weggetjes. Ons gehuurd VW-polootje reed erg lekker door de Toscaanse heuvels. Ongeveer anderhalf uur later zagen we de typische torens van San Gimignano aan de horizon opdoemen. Voelde toch een beetje thuis na ons zeer geslaagde verblijf vorig jaar. Alleen hingen er behoorlijke donkere onweerswolken boven de torens. En toen we eindelijk de koffers in onze B&B hadden afgeleverd stortte het water met bakken uit de hemel. Het leek Limburg wel! 
Zeiknat geregend heeft Arny de auto op de parkeerplaats net buiten het dorp gezet (hoe verder je loopt hoe goedkoper het wordt). En toen we eindelijk terug op een terrasje aan de wijn (Vernaccia) zaten klaarde het op....
Maar het was wel meteen stikbenauwd. Desondanks aan onze geplande wandeling rondom de stadsmuren begonnen. Natuurlijk met de nodige tussenstops voor een glaasje wijn en een appetijtelijk hapje. Want daarom wilden we graag terug naar San Gimignano, de vino en de dino...



Behoorlijk beschonken zijn we weer terug op de kamer beland. Een smakelijk konijntje in de buik die zwom in de overheerlijke wijntjes (volgens Arny was het een kip, want het smaakte niet naar konijn)... Maar de foto's moesten ook nog en toen ging het fout. Laptop crash... 
Gelukkig bleek vanmorgen alles weer opgelost en ook het zonnetje schijnt weer!